Muszkieterzy byli polską (a nie brytyjską!) organizacją wywiadowczą działającą podczas drugiej wojny światowej, złożoną z członków elit społecznych i wojskowych. Bardzo głęboko zakonspirowana, licząca zaledwie kilkaset osób, z wielkim powodzeniem prowadziła działalność wywiadowczą przeciwko Niemcom nie tylko na terenie okupowanej Polski, lecz również w większości krajów Europy zajętych przez wojska hitlerowskie, a także na obszarach zajętych przez ZSRR po 17 września 1939 r., oraz na rdzennych terenach Rzeszy. Członkowie Muszkieterów śledzili ruchy wojsk niemieckich, jak również przekazywali informacje o sytuacji na liniach komunikacyjnych, o tajnych gałęziach przemysłu zbrojeniowego, o wynalazkach mających służyć wojnie i o skali hitlerowskiego ludobójstwa. Muszkieterzy jako pierwsi przekazali na Zachód szersze informacje dotyczące tragedii więźniów nazistowskich obozów koncentracyjnych. Prowadzili również doskonałą działalność kontrwywiadowczą wspierając cały Ruch Oporu. Ich organizacja uznawana była przez Anglików za jedną z najlepszych i najskuteczniejszych w Europie. Analityczne meldunki Muszkieterów bardzo długo stanowiły znaczącą podstawę akcji alianckich, jak na przykład bombardowania portów i stoczni na północy Francji, czy akcji przeciwko niemieckiej produkcji zbrojeniowej. Książka stanowi pierwszą szczegółową i wszechstronną syntezę struktury organizacji, systemu jej dowodzenia, metod działania oraz przeprowadzanych operacji wywiadowczych, opartą na niepublikowanych dotychczas dokumentach oraz odnalezionych przez autora wspomnieniach. Jest to pierwsza całościowa i wszechstronną monografia Muszkieterów. Dotychczasowa literatura przedmiotu zawierała jedynie nieliczne publikacje oparte na fragmentarycznych i jednostronnych archiwach emigracyjnych (siłą rzeczy zawierających wyłącznie dokumenty wytworzone przez zwalczającą Muszkieterów Armię Krajową) oraz dość liczne lecz podobnie ułomne fragmenty dzieł, poświęconych działalności polskiego wywiadu. Dokładnie została omówiona postać szefa Muszkieterów, inżyniera Stefana Witkowskiego, autora wielu patentów bezpodstawnie pomawianego o oszukańcze machinacje dotyczące jego wynalazków i czerpanie z nich nieuprawnionych korzyści. W dotychczasowych opracowaniach pomijano jego pełną chwały drogę bojową we wrześniu 1939 roku, którą szczegółowo opisał autor, oraz pomoc, jakiej udzielał Witkowski i stworzona przez niego organizacja wielu oficerom polskim uciekającym z obozów jenieckich i ukrywającym się przed Niemcami. Jak wiele znaczyły te działania dla tworzenia Polskiego Państwa Podziemnego najlepiej świadczyć może pomoc organizacji udzielona Tadeuszowi Komorowskiemu, późniejszemu dowódcy Armii Krajowej.